అద్దబాలు

      ఆవేళ ఆదివార౦. సూరీడు ఇంకా నిద్ర లేవలేదేమో పొగమంచు ప్రకృతితో గుసగుసలాడుతోంది. అప్పుడే నిద్రలేచిన అమ్మ మొక్కల దగ్గరకు వెళ్లింది. రోజూలా స్కూళ్ళు, ఆఫీసుల హడావిళ్ళు లేవుగా, ఈ వేళ అమ్మకు ఆటవిడుపన్నమాట. రాత్రి పూసిన ఛమేలీలను పలకరించి, గులాబీలను ముద్దుచేసి, రానిన్కులస్ రంగులను చూసి ఆశ్చర్యపడి, ఇంటి వెనుకనున్న పెరట్లో గట్టుమీద కూర్చుంది. నారింజ చెట్టు మీద పక్షులు, ఆ కొమ్మ ఈ కొమ్మ మీదకు గెంతుతూ పాటలు పాడుతున్నాయి.

       పండు నిద్రలేచి కళ్ళు తెరిచాడు. కిటికీలోంచి వెలుతురు పడుతూ వుంది. పక్కకు చూస్తే నిండుగా దుప్పటి కప్పుకుని నిద్రపోతూ వున్నాడు నాన్న, అమ్మ కనిపించలేదు. మంచం మీదనుంచి జారి కిందకు దిగాడు. పడగ్గది తలుపు దగ్గరగా వేసివుంది. మెల్లగా నడుస్తూ వెళ్ళి తొంగి చూశాడు. హాల్ వే అంతా ఖాళీగా వుంది. అమ్మకోసం వెతుకుతూ ఫామిలీ రూంలోకి వచ్చాడు. గ్లాస్ డోర్ వెనుక కూర్చుని వుందమ్మ. మెల్లగా తలుపు తెరుచుకుని పండు కూడా వచ్చి అమ్మ ఒళ్ళో కూర్చున్నాడు. విమానం బొమ్మలున్న తెల్ల నైట్ డ్రెస్ వేసుకుని నందివర్ధనంలా ముద్దుగా వున్నాడు పండు.

"అమ్మా"
"ఊ..."

"నువ్వేం చేత్తున్నావ్?"
"పువ్వులు చూస్తున్నాను నాన్నా?"
"ఎందుకు?"
"ఎందుకంటే..అందంగా ఉన్నాయి కదా అందుకు"
"ఓ...మలి పచ్చి?" ఆకాశం వైపు చూపిస్తూ అడిగాడు.
"అది కూడా అందంగా ఉంది"
"చైకిలు?" అన్నాడు దూరంగా వున్న తన బుజ్జి సైకిల్ని చూపిస్తూ.
"బుజ్జిపండు సైకిలు కదా అది కూడా చాలా అందంగా ఉంది" పండును ముద్దు పెట్టుకుని చెప్పింది అమ్మ. "లోపలకు వెళదాం పద, బ్రష్ చేసుకుని పాలు తాగుదువు గాని" అంటూ పండును దింపి పైకిలేచి౦ది.
"పాలు కూదా అందంగా వుంతాయా?"

     అమ్మ నవ్వుతూ తలూపి పండును తీసుకుని లోపలకు వెళ్ళి బ్రష్ చేసి౦ది. "నువ్వు వెళ్ళి అక్కను నిద్రలేపు ఈలోగా నేను పాలు కలుపుతాను" అంటూ వంటగదిలోకి వెళ్లింది అమ్మ. అక్కను లేపమంటే ఎక్కడలేని ఉత్సాహం పండుకు. రయ్యిన పరిగెత్తుతూ అక్క గది దగ్గరకు వెళ్లాడు. ఈలోగా అమ్మ పాలు కప్పులో పోసి మైక్రో వొవెన్ లో పెట్టింది. రాత్రి ఫ్రిడ్జ్ లో పెట్టిన దోసెల పిండి తీసి బయటపెట్టి మైక్రో వోవెన్ లోని వేడిపాలు బయటకు తీసి అందులో చాకొలేట్ పౌడర్ కలిపి సిప్పర్ లో పోసింది. ఇల్లంతా నిశ్శబ్దంగా వుంది. పండు మాటలు ఎక్కడా వినపడలేదు.

"పండూ, రామ్మా పాలు తాగుదువుగాని" పిలిచింది అమ్మ. పండు దగ్గరనుండి సమాధానం లేదు. అమ్మకు ఏదో అనుమానం వచ్చి మెల్లగా వెళ్ళి చూస్తే పండు బాత్ రూంలోనుండి వస్తూ కనిపించాడు.
"బాత్రూమ్ లో ఏం చేస్తున్నావ్ నాన్నా?"
"ఏం చైతల్లా?"

     అమ్మకు నమ్మకం కలగలా, బాత్రూమ్ లోకి వెళ్ళి చూసింది. టబ్ బయట నీళ్ళు లేవు, బ్రష్ లు బ్రష్ హోల్డ్రర్ లోనే వున్నాయి. ఎక్కడి వస్తువులు అక్కడే వున్నాయి. పండును ఎత్తుకుని అక్క గదిలోకి వెళ్ళి అక్కను నిద్రలేపి బ్రష్ చేసుకోమని చెప్పి వంటగదిలోకి వచ్చింది. పండును హై చైర్ లో కూచోబెట్టి సిప్పర్ చేతికిచ్చింది. రోజులా మాట్లాడకుండా నిశ్శబ్దంగా పాలు తాగుతున్నాడు. 

"అమ్మా...." అంటూ బాత్ రూం లోనుండి అక్క పెద్దగా అరిచింది.
"ఎందుకురా అలా అరుస్తావు?" అంటూ అక్క దగ్గరకు వెళ్లిందమ్మ. అక్క బాత్ రూంలో షెల్ఫ్ ఓపెన్ చేసి నిలుచుని వుంది. అమ్మ రాగానే అమ్మకు చూపించింది. షెల్ఫ్లో అక్కడక్కడా ఎఱ్ఱని గీతలున్నాయి. అమ్మకు పండు ఎందుకు అంత సైలెంట్ గా ఉన్నాడో అర్ధం అయింది. 

"అమ్మలూ పండు హైచైర్ లో వున్నాడు వెళ్ళి తీసుకురా"
అక్క వెళ్ళి హై చైర్ బెల్ట్ తీసి పండును కిందకు దింపింది. మెల్లగా నడుస్తూ అక్క వెనుగ్గా వచ్చాడు. "పండూ ఎవరమ్మా ఇది చేసింది?" ఆ ఎఱ్ఱని గీతలు చూపిస్తూ అడిగింది.
"కక్క చేచింది" నమ్మకంగా చెప్పాడు.
"నేనా..నేను చెయ్యలేదు" అక్క తల అడ్డంగా ఊపింది.
"కక్కే చేసింది" మరింత స్పష్టంగా చెప్పాడు.
"ఏం చేసింది నాన్నా?"
"లిప్చిక్ తో ఇత్తా ఇత్తా గీతలు గీచింది" వేలితో గీసి చూపించాడు.
"నేను కాదు" అమాయకంగా చూస్తూ తల గబాగబా తిప్పింది అక్క.
ఈలోగా నాన్నకూడా నిద్ర లేచి వచ్చాడు. "ఏవైంది?" అడిగాడు నాన్న.
నాన్నను చూసిన ఉత్సాహంలో మరింత స్పష్టంగా "కక్క చేచింది" చెప్పాడు పండు.
అమ్మ పండును కోపంగా చూస్తూ "తప్పుకదూ నాన్నా నువ్వు చేసి అక్క మీద చెప్పొచ్చా" అంది.
"నేను చేతలా..కక్కే చేచింది"

      అమ్మకు ఈసారి చాలా కోపం వచ్చింది. అమ్మ పండును కోప్పడబోతుంటే నన్నేమో "పోనీలేరా వాడికెన్నేళ్ళు మెల్లగా నేర్చుకు౦టాడులే," అని పండును ఎత్తుకుని బయటకు తీసికెళ్ళి మెల్లగా అబద్దాలు చెప్పడం ఎంత తప్పో చెప్ప్డాడు. నాన్న చెప్పినవన్నీ పెద్దపెద్ద కళ్ళతో అమాయకంగా చూస్తూ బుద్దిగా విన్నాడు పండు. తరువాత  అక్క, పండు ఆటల్లో పడ్డారు. నాన్న వంట గదిలోకి వచ్చాడు. అమ్మ ఇంకా కోపంగానే ఉంది. 

"ఏం చెప్పారు వాడికి" నాన్న వైపు తిరిగి అడిగింది.
"చిన్నవాడు కదా మెల్లగా చెప్పాలి, నువ్విప్పుడు వాడిని కోప్పడ్డావనుకో నీ కోపాన్నిఅర్ధం చేసుకునే వయసు కాదు వాడికి. సరే, ఇవాళ వెదర్ బావుంది, పిల్లల్ని తీసుకుని పార్కుకు వెళ్దామా?" అడిగాడు. "అలాగే" అ౦టూ కాఫీ కలిపి ఒకకప్పు నాన్నకిచ్చి రెండో కప్పు పట్టుకుని పిల్లల దగ్గరకు వెళ్లింది అమ్మ.

      ఓ వారం తరువాత ఉదయాన్నే షేవింగ్ చేసుకోవడానికి బాత్రూమ్ లోకి వెళ్లాడు నాన్న. "పండూ" పెద్దగా పిలిచాడు నాన్న. అమ్మ, అక్క పరుగెట్టుకునెళ్లారు, వెనుకే మెల్లగా పండు. నాన్న షెల్ఫ్ డ్రాఅర్ దగ్గర నిలబడి వున్నాడు. పాల సముద్రం మీద నురగలా౦టి తెల్లని పదార్ధం తప్ప ఆ అరలో ఉండాల్సిన వస్తువులు కనిపించలేదు.

"ఎవర్రా ఇది చేసింది?"నాన్న నవ్వు కనిపించకుండా జాగ్రత్త పడుతూ పిల్లల్ని అడిగాడు.
అక్క నోరు తెరవకముందే "కక్క చేచింది" చెప్పాడు పండు.
"ఎలా చేసి౦దమ్మా?" అడిగింది అమ్మ.
"చేవింగ్ కీం ఇలా పోచేచింది" చెప్పాడు పండు.
"నేను చేయాలా" అక్క అరిచింది.
"మళ్ళీ అబద్దమా?" అడిగాడు నాన్న.
"అద్దబ౦ కాదు చేవింగ్ కీం" చెప్పాడు పండు.
"నేను చెయ్యలేదు నాన్నా" అక్క కోపంగా చెప్పింది. 

      అమ్మ పండును తీసుకుని పక్కగదిలోకి వెళ్ళగానే, నాన్న అక్కను దగ్గరకు తీసుకుని "నువ్వు చెయ్యలేదు నాన్నా, చిట్టితల్లి అబద్ధం చెప్పదని నాకు తెలుసుగా..పండు చిన్నవాడు కదా వాడికి మనం చెప్పింది అర్ధం కావడం లేదు. కొన్నిరోజులు ఇలాంటివి మనం పట్టించుకోలేదనుకో వాడే మానేస్తాడు" చెప్పాడు నాన్న.

      డైనింగ్ టేబుల్ మీద ఉప్పుతో వేసిన బొమ్మలు చూసినా, పుస్తకాలలో క్రేయాన్స్ తో గీసిన గీతలు కనిపించినా, ఫ్రిడ్జ్ ముందు నీళ్ళ మడుగు తయారైనా ఎవరూ మాట్లాడలేదు. నాన్న చెప్పినట్లుగానే కొన్నిరోజులకు పండు అలాంటి పనులు చేయడం మానేశాడు.

       తరువాతెప్పుడో ఓ రెండేళ్ళ తరువాత పండు ఏదో విషయంలో అబద్ధం చెప్పగానే ఇంట్లో అందరూ పండుతో మాట్లాడమని చెప్పేశారు. పండు పెద్దగా ఏడ్చి గొడవపెట్టినా ఎవరూ పట్టించుకోలేదు. ఆఖరకు పండు ఇంకెప్పుడూ అబద్ధం చెప్పనని చెప్పాక అమ్మ పండును ఎత్తుకుని ముద్దుపెట్టుకు౦ది. ఆ రాత్రి పడుకునేప్పుడు పండుకు "నాన్న పులి" కథ చెప్పి౦దమ్మ. ఇంకా ఇలా అబద్దాలు చెపితే తనమాట ఎవరూ నమ్మరని ఎప్పడూ అబద్దాలు చెప్పకూడదని, అక్క అస్సలు అబద్దాలు చెప్పదని అందుకే అక్కంటే తనకు చాలా ఇష్టమని కూడా చెప్పింది. ఆ తరువాతెప్పుడూ పండు అబద్దాలు చెప్పలేదు.

బుజ్జిపండు...పెరడు...పైప్ మేఘాలు

     "బుజ్జిపండూ రా నాన్నా బాక్ యార్డ్ లోకి వెళ్లి మొక్కలకు నీళ్ళు పెడదాం." అంటూ అమ్మ పెరటి తలుపు తీసింది. బుజ్జిపండు కిచెన్ సెట్ తో ఆడుతున్నవాడల్లా రయ్యిన పరిగెత్తుకొచ్చాడు. మరి పండుకి నీళ్ళంటే ఇష్టం కదా! అమ్మ నీళ్ళు పెట్టినంతసేపూ తను కూడా పైప్ కి అడ్డం వెళ్లి నీళ్ళతో ఆడుకుంటూ బట్టలు తడిపేసుకుంటాడు. అమ్మ కూడా 'ఆడుకోనీలే పాపం' అని పండును ఏమీ అనదు.

     ఆ రోజు బయట ఆకాశం మబ్బు పట్టి బాగా వర్షం వచ్చేలా ఉంది. చల్లగా గాలి కూడా వీస్తోంది. కొత్తగా వేసిన మొక్కలన్నీ ఆనందంగా తలలూపుతున్నాయి. ఓ పక్కగా ఉన్న నారింజ చెట్టుకి కాసిన ఆఖరి కాయలు అక్కడక్కడా తళుక్కుమంటున్నాయి. ఆ చెట్టు మొన్న జనవరిలో ఎన్ని కాయలు కాసిందనీ, తెలిసిన వాళ్ళందరికీ ఇచ్చినా కూడా చెట్టు నిండా కాయలు ఉండేవి. బుజ్జిపండు, అక్క ఆడుకోవడానికి పెరట్లోకి వచ్చినప్పుడల్లా అమ్మ వాళ్లకు కాయలు కోసి ఒలిచి పెట్టేది. నాన్న, బుజ్జిపండును భుజాల మీద ఎత్తుకుంటే, పండు కాయలు కోసేవాడు. అందుకే పండుకు ఆ చెట్టంటే భలే ఇష్టం.

     పెరట్లో ఈశాన్యం మూలగా ఉన్న 'పింక్ జాస్మిన్' పందిరి అంతా మొగ్గలే. "పండూ ఇవాళ నీళ్ళు పెట్టొద్దులే నాన్నా బాగా వర్షం వచ్చేలా ఉంది. నువ్వు సైకిల్ తో ఆడుకో నేను పూలు కోస్తాను" అంది అమ్మ చెట్టు వైపు వెళ్తూ. ఈ లోగా అక్క కూడా హోం వర్క్ పూర్తి చేసుకుని పెరట్లోకి వచ్చింది. "వచ్చం వచ్చు౦దా" అనుకుని మేఘాల వైపు ఆశ్చర్యంగా చూశాడు బుజ్జిపండు. ఆకాశం కొత్తగా కనిపించింది. తరువాత అమ్మ వెనకాలే పందిరి దగ్గరకు వెళ్లాడు. అమ్మ చిన్న గిన్నెలోకి మొగ్గలు కోస్తూ ఉంది. పండుకు కూడా కోయాలని ఉంది కాని పందిరి మరీ ఎత్తుగా ఉంది. "అమ్మా నన్నెత్తుకో నేనూ కోత్తాను" అన్నాడు పండు. అమ్మ బాబుని ఎత్తుకుని ముద్దు పెట్టుకుని ఏ మొగ్గలు కోయాలో చెప్పింది. పండు ఒక్క మొగ్గ పట్టుకుని లాగగానే పసిమొగ్గలు కూడా తెగిపోయాయి. అమ్మకసలే పూలంటే ప్రాణం. పండును కిందకు దించి "పండూ నువ్వు అక్కతో ఆడుకో" అని పండుతో  చెప్పి"అమ్మలూ, పండును పిలువమ్మా" అని అక్కకు చెప్పింది.

     "పండూ ఇలా రా సైకిల్ ఆట ఆడుకుందాం" అని పిలిచింది అక్క. పండు దగ్గరకు రాగానే " నీ సైకిల్ లాన్ లోకి రాకూడదు, నా సైకిల్ ఫ్లోర్ మీదకు రానివ్వను" అని చెప్పి సైకిల్ మీద రౌండ్ గా తిరగడం మొదలెట్టింది. పండుకు అక్కని అలా చూడడం చాలా ఇష్టం. అమ్మ పూలు కోసినంతసేపు ఇద్దరూ అలా ఆడుకున్నారు. పూలు కోయడం అవగానే అమ్మ పూలగిన్నె గట్టు మీద పెట్టి కూరగాయల మొక్కల దగ్గరకు వెళ్ళింది. పండూ, అక్క కూడా అమ్మ దగ్గరకు వెళ్ళారు. వాళ్ళిద్దరికీ అమ్మతో కలసి కూరగాలయాలు కోయడం చాలా సరదా. గోంగూర ఆకులు తుంచి ఒక పెద్ద గిన్నెలో వేశారు. అందులోనే రెండు టమాటోలు, వంకాయలు, పచ్చి మిరపకాయలు, ఓ నాలుగు బెండకాయలు కోసి వేశారు. అమ్మ పండుకు బీన్స్ కోసి ఇస్తే పండు చేతిలో పట్టుకుని తింటూ చూస్తున్నాడు. అసలు అమ్మ పెరట్లోకి రాకపోయినా పండు బీన్స్ కోసుకుని తినేస్తూ ఉంటాడు. అక్కకి మాత్రం అలా పచ్చివి తినడం ఇష్టం ఉండదు. అక్కకి కారెట్లిష్టం. మొన్న ఫాల్ లో తాతయ్య వచ్చినప్పుడు కారెట్ చెట్లు తవ్వి కారెట్లు బకెట్లో వేసి మట్టంతా పోయేలా బాగా కడిగి అక్కకూ, పండుకూ తినమని ఇచ్చారు.

     ఎగురుతున్న తూనీగను చూస్తూ దాని వెంట సొర చెట్టు దగ్గరకు వెళ్లాడు పండు. తూనీగ వాలినవైపు మోకాళ్ళ మీదకు వంగి చూస్తూ "అమ్మా లుక్ లుక్" అరిచాడు పండు. అక్క పరిగెత్తుకెళ్ళి చూసింది, సొరపాదు దగ్గర  బుల్లి సొరపిందె ముద్దుగా కనిపించింది. నిన్నటి దాకా ఉన్న పువ్వు కనిపించలేదు. అమ్మకూడా వచ్చి ఎన్ని పువ్వులున్నాయో చూసి తీగలను తోటకూర వైపు రాకుండా నేలపైకి మళ్ళించింది. ఆ పక్కనే ఉన్న స్వ్కాష్ ఇవాళ ఓ రెండు పే...ద్ద కాయలు కాసింది. ఈ లోగా చిన్నగా చినుకులు మొదలయ్యాయి. పూవ్వుల గిన్నె, కూరల గిన్నె తీసుకుని అందరూ లోపలకు వెళ్ళారు. అక్కా, పండు ఇద్దరూ గ్లాస్ డోర్ వెనుక వర్షం చూస్తూ నిలబడ్డారు.

     రెండు గ్లాసులలో పాలు తీసుకొచ్చి పిల్లలకిచ్చి, టీ తెచ్చుకోవడానికి లోపలకు వెళ్ళింది అమ్మ. "అక్కా, నీకు వచ్చం ఎలా వచ్చుందో తెలుచా?" అడిగాడు పండు పాలు తాగుతూ. "మేఘాలు..." అని అక్క మొదలు పెట్టగానే, "నేను చెప్తా నేను చెప్తా" అని అరిచి పాల గ్లాసు కాఫీ టేబుల్ మీద పెట్టి "చీ(సీ)లో వాతర్, పైప్ మేగాల్లో గుండా ఆకాచంలో ఉన్న మేగాల్లోకి వెల్తుంది. అప్పుడు బయట మనం ఏమైనా పెట్టామనుకో అది క్లౌడ్ మేగాలకు తెలిసిపోతుంది, అవి వచ్చం పడేలా చేత్తాయి." చెప్పాడు పండు. టీ తాగుతూ వాళ్ళ సంభాషణ వింటున్న అమ్మ "ఈ పైప్ మేఘాల గురించి నీకెవరు చెప్పారు పండూ?" అడిగింది. పండు ఒక్క నవ్వు నవ్వి, "నేనే చెప్పుకున్నా" అన్నాడు. 

      అమ్మ, అక్క, పండు వర్షం చూస్తూ కబుర్లు చెప్పుకుంటుండగా నాన్న ఆఫీసు నుండి వచ్చాడు. అమ్మ పైప్ మేఘాల కబుర్లూ, కూరగాయల కబుర్లూ అన్నీ నాన్నకు చెప్పింది. అక్క స్కూల్ విశేషాలు, పండు తోటలో చూసిన తూనీగ కబుర్లు చెప్పాడు.

నేనూ దిగనా...

కనిపించినంత మేరా అటూ ఇటూ పెద్ద చెట్లు.... ఎండ పడకుండా రోడ్డుకు గొడుగు పడుతున్నాయి. జీప్ లో పొల౦ చూడడానికి వెళుతున్నాం. మట్టిరోడ్డు పట్టేసరికి సాయ౦త్రమైంది. జీప్ వెనక లేచిన ఎర్రమట్టి, నీరండతో కలసిపోయింది. పొలాల్లో పనిచేస్తున్న మనుషులు జీప్ శబ్దానికి ఆగి చూస్తున్నారు. గతుకుల రోడ్డు మీద జీప్ మెల్లగా వెళుతుంది.

“బుజ్జమ్మా మనమిప్పుడు ఎక్కడకెళ్తున్నామో తెలుసా?” అడిగింది నాన్నమ్మ .

“తోతకు నాన్నమ్మా?”

“గుండూస్ తోటలో ఏముంటయ్ రా?” మామయ్య.

“తోతలో మత్తిలు, చెత్తులు ఉంతయ్”.

“హహహ ‘మత్తిలు, చెత్తులు’ ఉంటాయా, ఎవరు చెప్పారు సుబ్బులూ?” బాబాయ్.

“అమ్మ చెప్పింది బాబాయ్”.

“ఇంకా ఏము౦టాయ్?” బాబాయ్.

“...........”

“చెప్పమ్మా ఇంకా ఏముంటాయి?” తాతయ్య.

“అందలూ నన్నే అదుగుతున్నాలు మీతు తెలీదా?”

“హ హ హ” అందరూ..

చిట్టితల్లి వాళ్ళనాన్న భుజంపై తలవాల్చి పడుకుంది. ఇంకొంచెం దూరం వెళ్ళాక..

“ఇవేం చెట్లయ్యా?” తాతయ్య.

“పామాయిల్ చెట్లు, ఇప్పుడివి బాగా వేస్తున్నారు.” ఇంకో తాతయ్య.

“జ్యోతీ, పాపకు ఇంకో డ్రెస్ పెట్టావా?” అమ్మమ్మ.

“ఆ... రెండు డ్రెస్ లు పెట్టాను. నీళ్ళు చూస్తే అసలాగదు మొత్తం తడిపేసుకుంటుంది.” అమ్మ.

ము౦దున్నదంతా  ఎగువ ప్రాంతం....జీపు పైకి ఎక్కుడం కష్టంగా ఉంది.

“ఏమైంది మస్తాన్?” నాన్న.

“అప్ లో జీప్ ఎక్కలేకపోతుంది సార్?” మస్తాన్.

“బరువెక్కువైనట్లుంది, కొంచెం జీప్ ఆపు మస్తాన్, మేం దిగుతాం.” బాబాయి. 

బాబాయి, నాన్న, మామయ్య దిగారు. 

తాతయ్య దిగబోతుంటే “మీరు దిగొద్దులే మామయ్యా” అన్నాడు నాన్న.

జీపు మరికొంచెం ముందుకు పోయింది.

“అమ్మలూ, అక్కడేవో కనిపిస్తున్నయ్ చూడు.” తాతయ్య.

“ఎత్తల తాతయ్యా?”

“దూరంగా...అక్కడ” తాతయ్య.

“బల్లెలు?”

“హ హ హ “ అందరూ..

“అబ్బో..మా అమ్మకి బర్రెలు కూడా తెలుసే” నాన్నమ్మ.

“చిట్టికన్నలూ, బర్రెల్ని ఇంగ్లిష్ లో ఏమంటార్రా?” అమ్మమ్మ

“ఇంగ్లీచులో....ఇంగ్లీచులో.....”

“బఫెలోస్” అందించాడు తాతయ్య.

“బఫెలోచ్”.

జీపు పైకెక్కడం ఇంకా కష్టమైంది.

“మస్తాన్ జీప్ ఆపయ్యా ఇంకాస్త బరువు తగ్గిద్దాం." తాతయ్య

“నేను కూడా దిగనా?” ఇంకో తాతయ్య. తాతయ్యలిద్దరూ కిందకు దిగుతున్నారు.

అమ్మ దగ్గర నుండి కిందకు జారి “నేనూ దిగనా?” చిట్టితల్లి.

“హహహ” అందరు.

మా బుజ్జోడి భోజనం

“బుజ్జి పండూ అన్నం తిందువు రా నాన్నా...”
“నాకన్నమొద్దు..”
“బంగారు కదూ.. రామ్మా. కథ చెప్తాగా”. తీసుకొచ్చి హై చైర్ లో కూర్చోపెట్టాను.
ప్లేట్ వైపు చూసి “నాకు బెండంకాయ వద్దు.”
“బె౦డకాయ కాదు ఇది టమోటా కూర”
“నాకు టంటంమ్మో వద్దు.”
“సరే టమోటో వద్దులే కథ విను.”
“ఒక సారి ఏమయ్యిందో తెలుసా! ఒక ముద్ద నోట్లో పెట్టాను. “పెద్ద గాలొచ్చింది....చెట్లన్నీ ఊగిపోతున్నాయి“ రెండో ముద్ద, చిన్నగా వర్షం మొదలయ్యింది.” మూడో ముద్ద పెట్టబోతుండగా..
“నాకు ట౦ట౦మ్మో వద్దూ..”
వర్షం కాస్తా పెద్దదయింది. చెట్లు, పక్షులూ, జంతువులూ అన్నీ తడిసిపోతున్నాయి. ఇంకో రెండు ముద్దలు పెట్టేసాను.
“చైకిలు కూదానా?”
“ఆ సైకిలు కూడా”...ఇంకో ముద్ద పెట్టేసా.
“అప్పుడు నువ్వెక్కదున్నావ్?”
“నేను, అమ్మమ్మ, మామయ్య, తాతయ్య అందరం ఇంట్లో ఉన్నాం. ఇల్లంతా చీకటి.” ఇంకో రెండు ముద్దలు.“మరి నాన్న ఎక్కద వున్నాలు?”
“నాన్న అప్పుడు నాకు తెలీదుగా.” ఇంకో ముద్ద..
“ఎందుత్తెలీదు?”
“ఎందుకంటే అప్పుడు నేను చిన్నదాన్ని కదా అందుకని.” ఇంకో ముద్ద...
“మలి నేను చిన్న నాకు నాన్న తెల్చుగా..”
ఈ నేపధ్య౦లో కూరన్నం పెట్టడం పూర్తయ్యింది.
“పెరుగన్నం పెట్టనా?”
“నాకు పెలుగొద్దు.”
“అదికాదు నాన్నా అప్పుడేమో ఒక పెద్ద వేపచెట్టు ఉండేది మా ఇంటి వెనుక.” అన్నం కలుపుతూ..
“వేప చెత్త౦తే?”
“వేప చెట్టంటే బే ట్రీ లాగా అదో పే....ద్ద చెట్టు. నీకు ఇండియా వెళ్ళినప్పుడు చూపిస్తాలే.” ఒక ముద్ద పెడ్తూ...
“నిమ్మతాయి పెత్తావా?”
“ఆ నిమ్మకాయ పెట్టాను, నువ్వు తిను మరీ..”
“అప్పులేమైంది?”
“అప్పుడూ గాలికి చెట్టు ఊగుతుందా..ఎప్పుడు ఇంటి మీద పడుతుందో అని భయం. రాత్రంతా వర్షం గాలి తగ్గలా..” ఇంకో ముద్ద....
“ఆ వర్షం రాత్రి అలానే నిద్ర పోయాం.” అమ్మయ్య అన్నం పెట్టడం పూర్తయ్యింది.
“నిద్ర లేచిసరికి గాలివాన తగ్గింది. ఆ చేట్టేమో వేరేవైపుకు పడిపోయింది."
"ఇంతి మీద పదలేదా?"
"లేదు వేరేవైపు పడిపోయింది." అన్నాను మూతి తుడుస్తూ.
"పాపం చెత్తు."
"అవును నాన్నా పాపం చెట్టు".

వాడికి నాలుగు నిండేదాకా ఈ విధంగా ఉండేది ప్రతి పూటా మా బుజ్జోడి భోజన కార్యక్రమం. కథలో మునిగిపోయి ఏం పెట్టినా తినేసేవాడు. మా కథల్లోకి భూకంపాలు, వాల్కనోలు, వరదలు వచ్చేస్తు౦డేవి. అప్పుడప్పుడూ పిల్లి, నక్క, ముసలి, ఎలుగుబంటి లాంటివి, మరికొన్ని రోజులు మర్యాద రామన్నలు, లవకుశులు..వీరు కూడా వచ్చేవార౦డోయ్. ఇలా మాట్లాడబట్టేమో మా పిల్లలిద్దరికీ భాషతో సమస్య రాలేదు. వాళ్ళు ఇండియా వెళ్ళినప్పుడు కూడా అందరితో స్వచ్ఛమైన తెలుగులో మాట్లాడగలుతున్నారు.

బుజ్జిపండు.....ఓ కథ

“పండూ బెడ్ టైం అయింది పడుకుందాం రా నాన్నా”.
“అమ్మా స్టోరీ చెప్పవా?”
"కథా, ఏం కథ చెప్పనూ...ఆ....అనగనగా ఒక ఊర్లో ఒక రాజు ఉన్నాడు, ఆ రాజుకి ఏడుగురు కొడుకులు". కథ చెప్పడం మొదలు పెట్టాను. 
"ఏడ౦టే?" అడిగాడు పండు. 

 “ఏడ౦టే సెవెన్. ఏడుగురు వేటకెళ్ళి ఏడు చేపలు తెచ్చారు."
"ఎస్టర్ డే వేట అంటే హ౦టింగ్ అని చెప్పావ్. వేటకెళ్ళి ఎవరైనా ఫిష్ లు తెస్తారా ఫిషింగ్ కెళ్ళి ఫిష్ లు తెస్తారు కానీ."పండు సందేహం. 
"యు ఆర్ రైట్ పండూ, ఫిషింగ్ కెళ్ళే ఫిష్ లు తెచ్చారు. తెచ్చి ఆ చేపల్ని ఎండబెట్టారు."
“ఎందుకు ఎండబెట్టారు? కుక్ చెయ్యరా?”
"అంటే అప్పటికే వేరే కూరేదో చేసేసారన్నమాట. అందుకని ఎండబెట్టారు నాన్నా."
“అయితో ఫ్రిజ్లో పెట్టొచ్చుగా” ఆలోచిస్తూ అన్నాడు పండు.
"వాళ్ళకు ఫ్రిజ్ లేదు. అందుకని ప్రిజర్వ్ చెయ్యడానికి ఎండబెట్టారన్నమాట." ఎదో అప్పటికి అలా సర్దేసాను. 
" ఓ వాళ్ళకు ఫ్రిడ్జ్ లేదా? సరే చెప్పు"
"అందులో ఒక చేప ఎండలేదు. చేపా చేపా నువ్వు ఎందుకు ఎండలేదు?అంటే" చెప్పడం మొదలు పెట్టాను.
"ఈజ్ దట్ ఫిష్ అలైవ్ ఆర్ డెడ్?" అడిగాడు.
(అప్పుడా ఫిష్ అలైవో కాదో కాని ఇప్పుడు నేను డెడ్) "డెడ్డే." చెప్పాను.
"డెడ్ ఫిష్ ఎలా మాట్లాడిందీ?" గొప్ప సందేహం వచ్చింది పండుకు.
"కథ కదా, కధల్లో డెడ్ ఫిష్ లు మాట్లాడతాయన్న మాట. చేప ఏం చెప్పిందో తెలుసా?"
"ఏం చెప్పింది?"
"గడ్డిమోపు అడ్డమొచ్చింది". అన్నదట.
“గడ్డిమోపు అంటే?”
"గడ్డి మోపు అంటే హాలోవీన్ అప్పుడు, హే బండిల్స్ డెకరేషన్ కు పెడతారు కదా అలాంటిది ఇంకా పే...ద్దదన్నమాట".
"ఓ బిగ్ హే బండిల్. అది కార్టూన్ లో మాట్లాడినట్లు మాట్లాడుతుందా?
"(అమ్మయ్య థాంక్స్ టు వాల్ట్ డిస్నీ) ఆ అలాగే మాట్లాడుతుంది. “గడ్డిమోపు గడ్డిమోపు ఎందుకడ్డమొచ్చావ్?” అంటే “ఆవు నన్ను మెయ్యలేదు” అన్నదట".
“మెయ్యలేదు అంటే?” మళ్ళీ సందేహం.
“తినలేదు అని” చెప్పాను.
అప్పుడు “ఆవు తినలేదు అనొచ్చుగా మెయ్యలేదు అని ఎందుకు చెప్పావ్?”
“ఆవులు మేస్తాయి మనం తినటాం” చెప్పాను.
“మనం ఎందుకు మెయ్యం?”
(బిడ్డల శిక్షణ రాసినందుకు చలాన్ని, చదివినందుకు నన్నూ తిట్టుకుని)....కొంచెం ఓపిక తెచ్చుకుని మెయ్యడం గురించి చెప్పాను.
“ఆవూ ఆవూ ఎందుకు మెయ్యలేదూ?” అంటే “నన్ను పశువులకాపరి అంటే షెపర్డ్, విప్పలేదు" అంది. (సో స్మార్ట్ ఒక క్వొశ్చన్ తప్పించుకున్నా). “ఎరా అబ్బాయ్ ఎందుకు విప్పలేదు అంటే” కథ కొనసాగించాను.
“బాయ్ అయితే స్కూల్ కి వెళ్ళాలి కదా! ఎనిమల్స్ దగ్గరకు ఎందుకు వెళ్ళాడు”

 (ఏదో అనుకుంటాం కానీ అంతా మన భ్రమ). “బాయ్ కాదు బిగ్ మానే.” సర్ది చెప్పాను.
“మరి బాయ్ అని ఎందుకన్నాడు” మళ్ళీ సందేహం.
ఊరికే అన్నాడు నువ్వు కథ విను ముందు. “నాకు అవ్వ బువ్వ పెట్టలేదు” అన్నాడట.
“అవ్వా అవ్వా బువ్వెందుకు పెట్టలేదు?” అంటే, “పాప ఏడ్చింది అన్నదట”. “పాపా పాపా, ఎందుకు ఎడ్చావ్?” అంటే చీమ కుట్టింది అన్నదట. “చీమా చీమా నువ్వెందుకు కుట్టావే?” అంటే, “నా బంగారు పుట్టలో వేలు పెడితే నేను కుట్టనా!” అన్నదట.” (అమ్మయ్య కథ పూర్తి చేసేసాను)

అవునూ నాకో పెద్ద సందేహం వచ్చి౦దిప్పుడు. చిన్నప్పుడు ఈ కథ ఓ వంద సార్లు వినుంటాను. ఒక్కసారి కూడా నాకీ సందేహాలేవీ రాలేదు. ఎందుకనబ్బా?

నిను చూడక నేను౦డలేనూ...

నీవు లేక క్షణమైనా మనగలనా..
నిన్ను వదిలి ఎలా వెళ్ళను?

నేను నీ కోసమే పుట్టానన్నావు
నా తోడిదే నీ లోకమన్నావు!

మనం పాడుకున్న పాటలు
కలబోసుకున్న కబుర్లు ఇందుకేనా?

నేనొక్క ముద్దు పెడితేనే పరవశించి పొయ్యేదానివి
నా సమక్షమే నీకు స్వర్గమనేదానివి!

నా కోసమా! నా మంచి కోసమేనా!
నీవు దరిలేని మంచి నాకెందుకు?

మనం కలసి తిరిగిన చెట్టు చేమలు
నువ్వు వంటరిగా వెళితే బెంగపడవూ..

ఆ చెట్టుమీద పిట్ట, పువ్వు చుట్టూ తిరిగే తుమ్మెద
నా గురించి అడిగితే నువ్వేమని చెప్తావ్?

నాకు నువ్వు తప్ప ఎవరూ ఇష్టం లేదు
నేను ఇక్కడ తప్ప ఎక్కడా ఉండలేనే...

నువ్వు మాత్రం, నన్నొదిలి ఉండగలవా?
ఈ ఒక్కసారికీ నీ మనసు మార్చుకోవా...

నీ మాట వినలేదన్న కోపమా
ఇంకెప్పుడూ అలా చేయ్యనుగా...నమ్మవా?

నిన్నెవ్వరితోనూ మాట్లాడనివ్వట్లేదనా
అన్నీ నువ్వనుకున్నట్టుగానే చేద్దాం!

నీ ఒడే నా బడి నాకింకేమీ వద్దు
నన్ను బడికి పంపించకమ్మా!!
   

          బాబును స్కూల్ కి పంపించినపుడు వాడి గుండె కరిగి నీరయితే దొరికిన 'అక్షరాలి'వి. నలుగురు పిల్లల్ని పోగేసి,  కాగితం మీద రంగులూ, చిన్న చిన్న బొమ్మలూ వేయించేదాన్ని. చిన్న టేబుల్ దగ్గర కూర్చుని చేసేవాళ్ళు. అది పూర్తవగానే 'అమ్మా చూడు' అంటూ వెనక్కి తిరిగి చూపించడం వాడికలవాటు. ఒకసారి స్కూల్ లో కూడా... వేసిన బొమ్మ పూర్తవగానే అలవాటుగా 'అమ్మా చూడు' అంటూ వెనక్కి తిరిగాడట, చెమ్మగిల్లిన నా మనసు 'ఆ' అక్షరాలకిచ్చిన రూపం ఇది.

ఒక ఆకు వెయ్యొచ్చుగా..

చిక్కటి చీకటిలో ఒక కారు రోడ్ మీద వెళుతూవుంది. దూరంగా బ్రిడ్జి కనిపిస్తూ ఉంది. కారు వేగంగా బ్రిడ్జ్ మీదకు వచ్చేసింది. అది టీవిలో కనిపిస్తున్న దృశ్యం. ఏం జరగబోతోంది ఇప్పుడు? సోఫాలో ఆ చివర నున్న చిట్టితల్లి ఇటు జరిగి అమ్మకు దగ్గరగా కూర్చు౦ది. చిట్టితల్లి చేతిలో పాప్ కార్న్ గిన్నె, చేతిలోకి తీసుకున్న పాప్ కార్న్ నోటిదాక వెళ్ళక మధ్యలోనే ఆగిపోయింది. వేగంగా బ్రిడ్జ్ మీద వెళుతున్న కారు నీళ్ళ లోకి దూకేసింది. టీవి లో శబ్దం ఒక్కసారిగా ఆగిపోయి అంతటా నిశ్శబ్దం. ఇంతలో ఎక్కడో దూరంగా అంబులెన్స్ వస్తున్న శబ్దం వినిపిస్తోంది. అంబులెన్స్ రంగు రంగుల లైట్స్ కనిపిస్తున్నాయి. అంబులెన్స్ దగ్గరగా వచ్చేసింది. రెండు ఫైర్ ట్రక్కులు కూడా వచ్చేశాయి. ఒక్కసారిగా అక్కడ హడావుడి మొదలైంది. కారు తీయడానికి ప్రయత్నాలు జరుగుతున్నాయి. పెద్ద హుక్ నీళ్ళలో వేసారు. చిట్టితల్లి అమ్మకు ఇంకా దగ్గరగా జరిగి కూర్చుంది.

అమ్మయ్య! కారు కొంచెం నీళ్ళ లోంచి బయటకి కనిపిస్తోంది. అయ్యొయ్యో మళ్ళీ మునిగిపొతో౦దే. మళ్ళీ ప్రయత్నాలు మొదలయ్యాయి. అమ్మయ్య ఈసారి కారు మొత్తం కనిపిస్తోంది. ఫైర్ ఫైటర్స్ కార్ ను బ్రిడ్జ్ మీదకు చేర్చేసారు. ఇంతవరకు చేతిలోనే పట్టుకున్న పాప్ కార్న్ పాప నోట్లోకి వెళ్ళింది.

ఒక్క క్షణం నిశ్శబ్ద౦ తారువాత "ఆకు వెయ్యొచ్చుగా" హఠాత్తుగా అంది చిట్టితల్లి.
"ఏమిటీ?" అమ్మకు అర్థం కాలేదు.
"అదే అమ్మా, నీళ్ళలోకి ఒక ఆకు వేస్తే ఆ కారు ఆకు మీదెక్కి వచ్చేస్తు౦దిగా." వివరించింది చిట్టితల్లి.
"హ..హ..హ.." అర్థమైన అమ్మ గట్టిగా నవ్వేసింది.

నేను మా చిట్టితల్లి టివి లో '911' ప్రోగ్రాం చూస్తూ ఉండగా చిట్టితల్లిచ్చిన సలహా...మరి వాళ్ళకు ఆ 'పావురం..చీమ' కథ తెలియదుగా... మీకా కథ తెలుసా? మీకెవరైనా ఫైర్ ఫైటర్స్ తెలిస్తే వాళ్ళకీ ఈ కథ చెప్పండి. హుక్స్ అవీ కాకుండా ఆకులు నీళ్ళలో వేస్తారు.

                               పావురం......చీమ

అనగనగా ఒక అడవిలో ఓ పెద్ద చెట్టు. 'ఒక్క చెట్టేనా' అని ఆశ్చర్య పోకండి మా అమ్మాయిలా. చాలా చెట్లు ఉన్నై, మన కథ ఈ చెట్టు దగ్గర మొదలవుతుందన్నమాట. ఆ చెట్టు మీద ఓ పావురం అందమైన గూడు కట్టుకుని ఉంటుంది. ఆ చెట్టుకింద పుట్టలో ఒక చీమ ఉంటుంది. అవి రెండూ కూడా మంచి స్నేహితులు. ఒక రోజు చల్ల గాలి వీస్తూ వర్షం వచ్చే సూచనలు కనిపిస్తున్నై. మన చీమకి పాటల౦టే మహా ఇష్టం. 'చల్ల గాలి అల్లరి ఒళ్ళ౦త గిల్లి' అంటూ డాన్స్ చేస్తూ చెట్టు నొదిలి దూర౦గా వెళ్ళింది. ఈ ముచ్చట౦తా మన పావురం చెట్టు మీద నుండి ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతూ సినిమా చూసినట్టు చూస్తూ ఉంది.

ఈ లోగా చినుకులు మొదలయ్యాయి. మన చీమ 'అమ్మ బాబోయ్ వర్షం' అంటూ చెట్టు దగ్గరికి పరిగెట్టి౦ది. ఎంతైనా చీమ నడకలు కదా! పాపం ఇంకా అది దానింటికి చేరనే లేదు. భోరున వర్షం మోకాలై౦ది. వర్షం నీళ్ళు చిన్న చిన్న కాలువలుగా మారిపోతున్నాయి. చీమ పరిగెడుతూ, పడుతూ, ర్లుతూ ఇల్లు చేరాడానికి చాలా కష్టాలు పడిపోతూవుంది. పావురం దాని బాధ చూస్తూ అయ్యో అనుకుంటూనే ఏం చెయ్యాలా అని ఆలోచించింది. అప్పుడు దానికి ఛమక్ మని ఓ ఆలోచన వచ్చింది.

ఒక ఆకును తుంచి చీమ ముందు పడేలా వేసింది. ఆకు పడుతుందా? గాలికి కొట్టుకు పోతుందా? పడుతుందా లేదా, పడుతుందా లేదా అని నాకనిపిస్తోంది. మీకు అనిపిస్తోందా? అమ్మయ్య! చీమ ముందే పడింది. అప్పుడు మన చీమ ఆ ఆకు పడవ మీదెక్కి 'లాహిరి లాహిరి లాహిరిలో' అని పాడుకుంటూ చెట్టెక్కేసింది. అప్పుడు చీమ కిందకి చూస్తూ 'అమ్మయ్యో ఎన్ని నీళ్ళో' అనుకుని, పావురంతో 'నీవల్లే నేనివాళ బతికి బయట పడ్డానూ నీకెప్పుడు ఏ సహాయం కావాలన్నా చేస్తాను' అని చెప్పి౦ది. అప్పటి నుండి వాళ్ళు ఇంకా మంచి స్నేహితులైపోయారు.

ఒకరోజు పావురం తన మిత్రులతో కలసి, ఒక చెట్టుకింద గింజలు తింటూ ఉంది. 'ఆ మిత్రులలో చీమ లేదా' అన్న సందేహం మీకూ వచ్చిందా? మా అమ్మాయికి వచ్చింది. ఆ మిత్రులలో చీమ లేదు లెండి. చీమ, చీమ నడకలు నడుస్తూ మెల్లగా వస్తూ వుంటుంది. అప్పుడు ఒక వేటకాడు 'భలే చాన్సులే, భలె భలే చాన్సులే లలలాం లలలాం లక్కీ చాన్సులే' అనుకుంటూ' బాణం పావురం వైపు గురిపెట్టాడు. ఆ చెట్టు దగ్గరే ఉన్న చీమ ఆది చూసి వేట గాడి కాలుమీద గట్టిగా కుట్టేసింది. ఆ వేటగాడు 'చచ్చాను బాబోయ్' అని అరిచి బాణాన్ని పైకి వదిలేసాడు. ఇంకేముంది వేటగాడి అరుపువిని పావురాలన్నీ 'రయ్యిన' ఎగిరిపోయాయి.

అదన్న మాట కథ. కథ కంచి మనం ఇంటికి.