అదేమో కార్తీక మాసం, మాదేమో కొత్త కాపురం. మా చుట్టుపక్కల వారందరూ రకరకాల వంటల చేసేసుకు౦టున్నారు. నాక్కూడా ఏదైనా పిండివంట చేద్దామనే మహత్తరమైన ఐడియా తట్టింది. ముందస్తుగా లడ్డు చేద్దామనుకున్నా. లడ్డు తయారీ విశేషాలు కనుకున్నాక, అది చాలా ముదురు స్వీటని నాలాంటి లేత ఇల్లాలికి కష్టమని అర్ధమైంది. బాదుషా గురించి అడిగా ఉహూ.. అదికూడా కుదేరేపని కాదు. మైసూర్ పాక్, జిలేబి, మడత కాజా, గవ్వలు, ఇలా అన్నింటి తీరుతెన్నులు తెలుసుకున్నాక, ఔరా! వీటివెనుక ఇంత చరిత్రు౦దా అని ఆశ్చర్యపోయి, చివరగా గులాబ్ జామ్ కి ఫిక్స్ అయ్యా.
ఆ సాయత్రం నేను మా శ్రీవారు తీరిగ్గా షాపుకి వెళ్లి గులాబ్ జాం ప్యాకెట్ కొని పక్కనే ఉన్న పార్క్ లో చెట్టాపట్టాలేసుకుని రాత్రివేళకు ఇంటికి చేరాం. తీరగ్గా బోజనాలు అవీ కానిచ్చి గులాబ్ జాం చేసే మహత్కార కార్యానికి శ్రీకారం చుట్టా౦. పౌడర్ కలపడానికి ఒక గిన్నె, నీళ్ళకో గ్లాసు, వేపడానికో బాండలి, చక్కెర, ఏలుకలు, నూనె వగైరాలన్నీ సిద్దం చేసుకున్నాం.
ఇక తయారీ మొదలు, అదే ఆయన చదవడం నేను చెయ్యడం అన్నమాట. చక్కెర వంద గ్రాములు అన్నారు. మన దగ్గర ఐదు వందల గ్రాములు ఉంది. ఎలా అని తర్జన బర్జన పడి ఏదో ఉపాయం కనిపెట్టాం. సరే పిండి కలపడం పూర్తయ్యింది. ఇక చక్కెర పాకం. ఖాళీ గిన్నెలో చక్కెర, ఓ రెండు స్పూనులు నీళ్ళు పోసి పొయ్యి మీద పెట్టాను.
ఇక్కడ మీకో విషయం చెప్పాలి. మా అమ్మ మైసూర్ పాక్ చాలా బాగా చేసేవారు. ఆ పాకం పట్టేప్పుడు నన్ను ఓ ప్లేటులో నీళ్ళు పోసుకురమ్మనే వారు. ఆ నీళ్ళలో ఈ మరిగిన పాకం కొంచెం వేసేవారు. తీగ సాగిందో లేదో విచారణకన్నమాట. ఆ విషయం గుర్తుంచుకుని నేను కూడా బాగా తీగ సాగేదాక పాకం పట్టేసా. పాకం బ్రంహాండంగా కుదిరింది. మరో పక్క బా౦డలిలో గులాబ్ జామూన్లను పాకెట్లో చెప్పినట్లుగా బంగారు రంగు వచ్చేవరకు వేపుతూ, నా పాకశాస్త్ర ప్రావీణ్యానికి ఆశ్చర్యపడిపోయేలా మా వారికి తెగ బిల్డప్ ఇచ్చేస్తున్నా. చివరగా ఈ గులాబ్ జూమూన్లను పాకంలో వేసేసాను.
లేత బంగారు రంగు పాకంలో ముదురు బంగారపు జామూన్లు చూడ్డానికి బహు ముచ్చటగా ఉన్నాయి. గులాబ్ జామూన్లు పాకంలో నానాలిగా, అప్పటికే పదకొండున్నర అయింది, రేపు చూద్దాం అనుకుని సంతృప్తిగా వెళ్లి పడుకున్నాం. ఉదయాన్నే లేచి మా తొలి పిండివ౦ట చూద్దామని వంట గదిలోకి అడుగు పెట్టా. ఇంకేముంది రాత్రికి రాత్రి గిన్నెకి జామూన్లకి ఎంత గట్టి బంధమేర్పడి౦దంటే ఒకదాన్ని వదిలి ఒకటి రానంటాయి.
కొస మెరుపుగా మన వంట ప్రావీణ్య౦ తెలిసిన మా పుట్టింటి వారు పోస్ట్లో ఎంచక్కా మా ఊరి మైసూర్ పాక్ లు పంపించారు. అవి తినేసి వాటి మాధుర్యాన్ని ఆ జ్ఞాపక౦తో కలిపేసి అప్పుడప్పుడు ఇలా గుర్తు చేసుకుంటాం అన్నమాట. మీరందరూ అన్ని బ్లాగులలోనూ మంచి మంచి వంటలు తినేసి భుక్తాయసంతో తీరిగ్గా కూర్చుని ఉంటారుగా...నలుగురు కలసి నవ్వేవేళ ఒక పసందైన జ్ఞాపకాన్ని మీతో పంచుకుందామని....
(ఎన్నెల గారిచ్చిన సలహా మేరకు 'ఆశ్చర్యంలో ముంచి వేసిన గులాబ్ జామూన్లు' అనే పేరును 'లేత ఇల్లాలి ముదురు పాకం'గా మార్చాను. ధన్యవాదాలు ఎన్నెల్ గారు)
